اهداء الى كل سبعاوى مهاجر العوده قريبه

لا تحسبينى من القرايا ولا من الحظر يفاوي
انا اللى مهجرى غزه لاكن فى الاصل سبعاوى

انا  اللى  باقه  الدهر  و زادت  عليه.  البلاوي
ساق الله يا ديار اهلنا ومضارب ضلت خلاوى

فيها الكرم والتهلى والرفقه نخبه ونقاوى
والموعد على بير الميه وبعينك تلخض الغاوى

وقفه مع ريم النقب تسوى مية غزاوى
مخنفش غير طرف عينه ولمس هدومه شهاوى

عشقته من اول نظره وعيونه ترسل شكاوى
انفاسه احر من الجمره والزفره يا بحر داوى

لزونا على اهل القرا يااهل الشمات والشلاوى
الناس اللى قليل عركهم والحكم عندهم انثاوى

البنت بتنصب شركهى بعمول وسحر ودهاوى
وبالحمره بتزبط حنكهى وريميل الرمش سماوى

بقلاله بترفع درتهى وبالجنز تشد العكاوى
فى مشيتهى بتطنى تقول هام فى يد حاوى

بتذبحك بشهقتهى كنك على الغش ناوى
على الشط براهى بتبطح وفى المطعم بتطلب عشاوى

بتروح من عقب سهره لان ابوها رخاوى
واخوها دارى مذارى مصلخد والهيه شذلاوى

الرجوله ما هى من طبعه هوه واخيته تساوى
واختم كلامى بشهاده ان فيكى يا غزه حكاوى

الرجل بيفتخر باصله واللفوفه بيقول انه غزاوى
يا رب انك ترحمنا وتدحر هذيك البلاوى

بعوده على بيوت اهلنا مكفى عيشة شقاوى
سخيله من باب الزرب اشهى من عجل ديراوى

ولبه على راس النقب بتسوى قدرة كلاوى
بقلمى ابو على بن جرمى